Japońskie Strefy SPA – interesująca nisza dla poszerzenia oferty ośrodków termalnych, klasycznych parków wodnych lub hotelowych spa.
Mamy w Polsce ok. 25 liczących się ośrodków z basenami termalnymi oraz ponad 400 aquaparków i basenów.
W zależności od możliwości portfela inwestora oferują one różne możliwości aktywnego wodnego wypoczynku. ,,Różne” – definiowane przez projekty architektoniczne – ale w sumie oferujące zbliżony do siebie pakiet usług: strefę basenową /czasami z bąbelkami w jacuzzi i zjeżdżalniami/, strefę saun oraz strefę wypoczynkową. Tak budowane ośrodki wolniej lub szybciej wypełniają się ,,klasycznym” segmentem gościa i zaczynają szukać pomysłów i rozwiązań umożliwiających odświeżenie oferty w celu przyciągnięcia nowych użytkowników.
Japońska Strefa Łaźni Wodnych
może zostać wybudowana zarówno korzystając z wód termalnych / jako zewnętrzny onsen/ jak również jako tzw. sento czyli łaźnia publiczna /bazując na ogrzewanej wodzie/ lub super sento – łaźnia z dodatkowymi usługami SPA
Główną różnicą pomiędzy europejskim a japońskim podejściem do kąpieli jest jej filozofia.
W Europie minimalizuje się część przygotowawczą przed kąpielą do wymaganych przepisami higienicznymi rzeczy /szafka – szybki prysznic – basen i sauny/.
W Japonii oraz części innych krajów azjatyckich wejście do strefy wodnej jest przeżyciem terapeutycznym i duchowym wymagającym bardzo starannego przygotowania się /co niewątpliwie wpływa też na zwykle sterylną czystość nawet w publicznych łaźniach/.
Wymagane jest kompletne oczyszczenie i umycie ciała przed wejściem do łaźni lub sauny – zwykle siedząc na małych drewnianych ławeczkach lub stołeczkach. Podstawowe wyposażenie łazienki przygotowawczej obejmuje także /w wersji VIP/ różne rodzaje peelingów /można z nich zrobić rodzaj autorskiego zabiegu SPA/, mydła, kosmetyki oraz przybory do golenia. W łaźniach komunalnych dopuszcza się przyniesienie swoich przyborów i ręcznika w celu ograniczenia kosztów dla użytkownika.
Strefa łaźni
Strefa męska i damska zwykle są rozdzielone od siebie. W innym systemie operacyjnym jedna wybudowana strefa jest udostępniana naprzemiennie.
W strefę łaźni wchodzimy tylko z jednym małym ręczniczkiem służącym do zakrycia miejsc intymnych lub zrobienia z niego małej, zrolowanej podkładki pod głowę podczas przebywania w basenie. Nie jest dopuszczalne namaczanie lub wykręcanie takiego ręcznika w basenie.
Głównym elementem tej strefy jest niewielki basen/z miejscami do siedzenia lub płytkiego leżenia/ z gorącą wodą /53 – 55oC/ z zalecanym pobytem jednorazowym nie dłuższym niż 15 minut. Dopuszczalne jest także wybudowanie 2-3 innych baseników z różną temperaturą i przechodzenia kolejnego pomiędzy nimi – stopniowo ochładzając się.
w wersji japońskich łaźni dla stref hotelowych spa /zabiegi indywidualne/ stosuje się zamiast większych baseników termalnych duże balie oryginalnie wykonane z drewna hinoki /ofuro/.
Po wyjściu z basenu i osuszeniu się większymi ręcznikami gość kierowany jest do strefy wypoczynkowej.
Mogą być to pomieszczenia z matami tatatmi i małymi poduszkami, relaksacyjne pokoje z akwariami lub małymi ogrodami, podgrzewane sauny kamienne /ganbanyoku/ lub jadeitowe.
Czasami elementami japońskich spa są także sauny bambusowe.
Przebywanie w japońskich strefach łaźni obowiązkowo kończymy wypijając filiżankę aromatycznej zielonej herbaty. Niektóre z japońskich spa posiadają wydzielone pokoje do ,,ceremonii herbacianych” łącznie z kursami i pokazami komercyjnymi.